پژوهش های نو نشان می دهند که میان رژیم غذایی و افسردگی، ارتباطاتی مولکولی حیات دارد. آیا این روند صحت دارد؟ همگی ما تقریبا می دانیم که رژیم غذایی مملو از میوه، سبزیجات و غذاهای گیاهی برای بدن کاری است. اما هیچ وقت به اثرات روغن در رژیم غذایی بر روح و رسیده خود اندیشیده ایم؟ تحقیقات علامت می دهند که رابطه مستقیمی میان رژیم غذایی سرشار از چربی و افسردگی وجود دارد. در یک تحقیق به قانون نکته سنج اثرگذاری رژیم لبالب از روغن پیاده شدن عملکرد شناختی افراد پرداخته شده است. برای تجسس بیشتر این موضوع تا پایان این مقاله همراه ما باشید. مناسبت میان رژیم غذایی انباشته از چربی و ملالت چیست؟
برای معاینه دقیق تر وابستگی میان غذاهای چرب و ابتلا بوسیله افسردگی، محققان در دانشگاه کالیفرنیا داخل سانفرانسیسکو، دانشگاه گلاسگو و کالج کینگ، چندی موش را در بازه زمانی سه تا هشت هفته در معرض رژیم غذایی لبالب از چربی صبر دادند. تو این مدت، رفتارها و تاثیر های موش ها از دید ابتلا بوسیله افسردگی معاینه شد.
درون طول مدت پژوهش از دو آزمایش تعلیق دُم (tail suspension) و آزمایش های شناوری (swim tests) برای وارسی رنجش در موش ها کاربرد شد. این دو آزمایش، استیناف هایی بخاطر ارزیابی تغییرات خلق و خو داخل موش ها تو تحقیقات تجربی هستند. تو این آزمایش ها تضاد میان موش هایی که رژیم غذایی لبریز از چربی داشتند (۶۰ درصد کالری تک نیازشان از طریق روغن تأمین می شد) با موش های دسته کنترل که رژیم غذایی متعادل داشتند تک مقایسه صبر گرفتند.
همان طور که امید می رفت، موش هایی که از رژیم غذایی پرچربی استعمال می کردند، رفتارهای شان داخل طول مدت آزمایش با نشانه هایی از افسردگی همراه حیات. آنها درون آزمایش های شنا و تعلیق دُم زیاد منفعل تر از موش های دیگر بودند. بی میلی به تحرک، یکی از آماج های افسردگی است. موجب بی تحرکی موش ها به خاطر اضافه وزن ناشی از مصرف چربی ها نبود بلکه ریشه در تغییرات شیمیایی مغزشان داشت. یعنی افزودن روغن در رژیم غذایی، بروز نفوذ های رفتاری توأم با رنجش را افزایش می دهد. بستگی میان اختلال در عملکرد شناختی و استعمال چربی ها چیست؟
برای کشف رابطه میان استفاده چربی و افسردگی، دانشمندان دست به پژوهش های متعددی زده اند. آنها با تکنیک های عکس برداری در پی کشف ارتباطات مولکولی میان استعمال چربی و افسردگی بوده اند. تصاویر پزشکی حاکی از آن بوده است که استعمال چربی متجاوز باعث تجمع اسیدهای چرب داخل هیپوتالاموس موش ها می شود. نتیجه چنین چیزی، ایجاد اختلال تو سیگنال دهی طبیعی پروتئین هاست.
دانشمندان معتقدند، مصرف رژیم غذایی مملؤ از روغن نهایتا موجب ازدحام اسیدهای چرب تو بدن بوسیله اختصاص داخل هیپوتالاموس می شود و مستقیما روی پروتئین پی.کی.ای(PKA) اثر می گذارد. یعنی سطر سیگنال دهی که منجر بوسیله فعال شدن افسردگی می شود. دستاوردهای پزشکی درباره چربی و افسردگی چیست؟
این دستاوردها بسیار مهم هستند. زیرا در درجه نخست به مدح فرایندی می پردازد که طی آن روغن زیاد علت تغییراتی در خلق و انس می شود. البته چربی زیاد داخل رژیم غذایی مستقیما روی تولید سروتونین و انتقال دهنده های تندخو دیگر بدن اثر نمی گذارد. اما عملکرد طبیعی هیپوتالاموس را مخدوش می یواش و علائم افسردگی را افزایش می دهد.
در هر حال، دستاوردهای این تحقیقات می تواند به درمان رنجش به ویژه در کسانی که به واسطه افزودن وزن افسرده هستند، دستیار شایانی کند. ترقی مولکول هایی که موجب عملکرد غریزی هیپوتالاموس می شوند بوسیله ساخت داروهای ضدافسردگی کمک خواهد کرد. داروهایی که بوسیله طور عام برای افراد چاق خواه دارای تکثیر پیمانه مصنوع می شوند.
برای معاینه دقیق تر وابستگی میان غذاهای چرب و ابتلا بوسیله افسردگی، محققان در دانشگاه کالیفرنیا داخل سانفرانسیسکو، دانشگاه گلاسگو و کالج کینگ، چندی موش را در بازه زمانی سه تا هشت هفته در معرض رژیم غذایی لبالب از چربی صبر دادند. تو این مدت، رفتارها و تاثیر های موش ها از دید ابتلا بوسیله افسردگی معاینه شد.
درون طول مدت پژوهش از دو آزمایش تعلیق دُم (tail suspension) و آزمایش های شناوری (swim tests) برای وارسی رنجش در موش ها کاربرد شد. این دو آزمایش، استیناف هایی بخاطر ارزیابی تغییرات خلق و خو داخل موش ها تو تحقیقات تجربی هستند. تو این آزمایش ها تضاد میان موش هایی که رژیم غذایی لبریز از چربی داشتند (۶۰ درصد کالری تک نیازشان از طریق روغن تأمین می شد) با موش های دسته کنترل که رژیم غذایی متعادل داشتند تک مقایسه صبر گرفتند.
همان طور که امید می رفت، موش هایی که از رژیم غذایی پرچربی استعمال می کردند، رفتارهای شان داخل طول مدت آزمایش با نشانه هایی از افسردگی همراه حیات. آنها درون آزمایش های شنا و تعلیق دُم زیاد منفعل تر از موش های دیگر بودند. بی میلی به تحرک، یکی از آماج های افسردگی است. موجب بی تحرکی موش ها به خاطر اضافه وزن ناشی از مصرف چربی ها نبود بلکه ریشه در تغییرات شیمیایی مغزشان داشت. یعنی افزودن روغن در رژیم غذایی، بروز نفوذ های رفتاری توأم با رنجش را افزایش می دهد. بستگی میان اختلال در عملکرد شناختی و استعمال چربی ها چیست؟
برای کشف رابطه میان استفاده چربی و افسردگی، دانشمندان دست به پژوهش های متعددی زده اند. آنها با تکنیک های عکس برداری در پی کشف ارتباطات مولکولی میان استعمال چربی و افسردگی بوده اند. تصاویر پزشکی حاکی از آن بوده است که استعمال چربی متجاوز باعث تجمع اسیدهای چرب داخل هیپوتالاموس موش ها می شود. نتیجه چنین چیزی، ایجاد اختلال تو سیگنال دهی طبیعی پروتئین هاست.
دانشمندان معتقدند، مصرف رژیم غذایی مملؤ از روغن نهایتا موجب ازدحام اسیدهای چرب تو بدن بوسیله اختصاص داخل هیپوتالاموس می شود و مستقیما روی پروتئین پی.کی.ای(PKA) اثر می گذارد. یعنی سطر سیگنال دهی که منجر بوسیله فعال شدن افسردگی می شود. دستاوردهای پزشکی درباره چربی و افسردگی چیست؟
این دستاوردها بسیار مهم هستند. زیرا در درجه نخست به مدح فرایندی می پردازد که طی آن روغن زیاد علت تغییراتی در خلق و انس می شود. البته چربی زیاد داخل رژیم غذایی مستقیما روی تولید سروتونین و انتقال دهنده های تندخو دیگر بدن اثر نمی گذارد. اما عملکرد طبیعی هیپوتالاموس را مخدوش می یواش و علائم افسردگی را افزایش می دهد.
در هر حال، دستاوردهای این تحقیقات می تواند به درمان رنجش به ویژه در کسانی که به واسطه افزودن وزن افسرده هستند، دستیار شایانی کند. ترقی مولکول هایی که موجب عملکرد غریزی هیپوتالاموس می شوند بوسیله ساخت داروهای ضدافسردگی کمک خواهد کرد. داروهایی که بوسیله طور عام برای افراد چاق خواه دارای تکثیر پیمانه مصنوع می شوند.
- ۹۸/۰۳/۲۰